متن زیر با عنوان " پناهجویی آسان نیست " از شماره دوم مجله اینترنتی " نـ ـدا " گرفته شده است که به قلم " آرشـ ـام پارسی " می باشد.
> لینک منبع اینجاست <
پناهجویی آسان نیست.
پناه جوی دگـ ـربـ ـاش کسی است که به دلیل گرایش جـ ـنـ ـسـ ـی اش مورد تبعیض و ظلم قرار گرفته باشد، امنیت او به خطر افتد و چاره ای جز خروج از کشور نداشته باشد. نباید فراموش کرد که به صرف دگـ ـربـ ـاش بودن پناهندگی شامل کسی نمی شود. ایمیل های زیادی از طرف دگـ ـربـ ـاشان دریافت می کنم که می خواهند بدانند چطور باید درخواست پناهندگی دهند. عده ای از آنها دلایل قابل قبولی دارند اما دلایل برخی در تعریف مهاجرت قرار می گیرد نه پناهندگی.
مهاجرت و پـ ـنـ ـاهندگی دو مفهوم جداگانه است هر چند می تواند دلایلی مشابه داشته باشند. مهاجران کسانی هستند که برای شروع یک زندگی جدید تصمیم می گیرند موقعیت جغرافیایی خود را تغییر دهند و در کشورهای دیگری به غیر از زادگاه خود زندگی و یا تجارت کنند. دلایل مهاجرت آنها هم می تواند عدم رضایت از شرایط جامعه و کشورشان، تمایل به سرمایه گذاری در کشورهای دیگر، داشتن امکانات و آزادی های مورد علاقه و ... باشد و معمولا یک روند برنامه ریزی شده و بعضا طولانی مدت را طی می کنند تا به خواسته ی خود برسند و همواره دارای حق انتخاب هستند. اما پـ ـنـ ـاهندگی شرایط متفاوتی دارد و شخص معمولا در مدت زمان کوتاهی ناچار تصمیم می گیرد که از کشور خارج شود.
در طول مسافرت های طولانی و متعددم، ساعت ها پای حرف های پـ ـنـ ـاهجویان نشسته ام و شرایط زندگی
پـ ـنـ ـاهجویی/پـ ـنـ ـاهندگی آنها را شنیده ام. اکثر آنها بر این اعتقاد هستند که مشکلات ایران به جای خود سخت و طاقت فرسا بود اما مشکلاتی که در حال حاضر با آن دست و پنجه نرم می کنند هم ساده تر از آن نیست. تحمل زندگی در شرایط «پا در هوا» و انتظار مزمن آن سخت است. بسیاری از پـ ـنـ ـاهجویان با افسردگی شان دوست و همخو شده اند. مشلات مالی فشار مضاعفی است که آنها را ناچار می کند در شرایطی زندگی کنند که از آن راضی نیستند.
در چند سال گذشته پیگیری مسئله ی پــنــاهـــجــویان به یکی از اولویت های کاری ما تبدیل شده است و خوشبختانه در این مدت توانسته ایم که ارتباطات حرفه ای و موثری را با سازمان ها و یا دولت های مربوط برقرار کنیم. به استناد آماری که در پایان سال دو هزار و هشت تهیه شد تاکنون بیشترین آمار پــنــاهــجــویان دگرباش به ترتیب در سال های 2007، 2008، 2006 و قبل از 2005 بوده است. از کل پــنــاهجــویانی که از سازمان ما درخواست کمک کرده اند 88 درصد هــمـ ـجــنــسگرا، 2 درصد دوجــنــســگــرا و 10 درصد دگــرجــنــســگونه هستند. و از کل پــنــاهــجــویان هــمــجــنسگرا 93 درصد گــی و 7 درصد
لـ ـزبـ ـیـ ـن بوده اند. همچنین از کل پــنــاهــجــویان دگــرجــنســگونه 94 درصد دگــرجــنــســگونگان مرد به زن و 6 درصد دگــرجــنــســگونگان زن به مرد هستند. 41 درصد از کل پــنــاهــجــویانی که سازمان ما پرونده هایشان را دنبال می کند هنوز در انتظار جواب هستند. 26 درصد جواب قبولی خود را دریافت کرده اند و منتظر مرحله اسکان مجدد می باشند. 21 درصد آنها اسکان مجدد یافته اند و درخواست پناهجویی 12 درصد آنها رد شده است.
از نظر پذیرش پــنــاهــنــدگان دگرباش کانادا در مقام اول قرار دارد که عمده ی پرونده های پــنــاهــجــویان از طریق سازمان ملل به آن کشور ارجاع می شود. و پس از آن به ترتیب امریکا، هلند، سوئد، فرانسه، آلمان، سوئیس، فنلاند، استرالیا، نروژ، بلژیک و دانمارک در مرحله های بعدی قرار دارند. شایان ذکر است که کشور انگلستان در حالی که از نظر تعداد پــنــاهــجــویان ایرانی در مقام سوم قرار دارد، از نظر پذیرش آنها در رتبه ی دهم و تعداد پــنــاهــجویانی که در معرض باز پس فرستاده شدن قرار دارند در رتبه ی اول است. همچنین آمارها نشان می دهند که 6 درصد کسانی که از سازمان ما درخواست کمک کرده اند
هــمــجنــســگرا نبوده اند که 90 درصد آنها از طریق هــمــجــنــســگرایان به سازمان معرفی شده اند و 10 درصد باقی مانده از طریق جستجو در اینترنت ارتباط برقرار کرده اند.
بیشترین توجه سازمان دگــربــاشــان ایرانی در ارتباط با روند پــنــاهــجــویی، پیگیری آن تا مرحله ی انتهایی یعنی دریافت اقامت از کشور پناهنده پذیر و ورود به آن کشور است. سازمان های ویژه ای زیر نظر اداره ی مهاجرت کشورها وجود دارند که تمام سرویس های لازم را به صورت خودکار و بدون نیاز به هماهنگی به تازه واردین ارائه می کنند و تجربه و مهارت کافی را هم در این راستا دارند. به دلایل محدودیت های جغرافیایی ارائه ی اینگونه خدمات از طرف سازمان در حد محلی باقی می ماند و قادر به پاسخ گویی پرونده هایش در دیگر کشورها نیست. بنابراین در حال حاضر سازمان برنامه ای برای ارائه ی سرویس های اسکان مجدد به تازه واردین ندارد و تنها با هماهنگی با سازمان های دیگر آنها را در سیستم کمک رسانی دولتی قرار می دهد.
با توجه به آمار قابل توجه پرونده های پــنـ ـاهــجــویی سازمان، نیاز به طراحی و ایجاد سیستم های حرفه ای بیش از پیش حس می شود. تاکنون موفق به برقراری ارتباط و جلب حمایت شده ایم و اکنون زمان آن رسیده است که از آنها بخواهیم در اقداماتی هماهنگ و تدوین شده سهیم شوند.
در هفته ی گذشته با آقای جیسون کنی، وزیر شهروندی، مهاجرت و چندفرهنگی کانادا ملاقات داشتم و در مورد موضوعات مختلفی صحبت و تبادل نظر شد که می توان موضوعات پـ ـنـ ـاهـ ـندگان دگـ ـربـ ـاش در کشورهای ترانزیت و تسریع در اسکان مجدد آنها از طریق سفارت منطقه ای کانادا، حمایت از پـ ـناهـ ـجـ ـویان دگـ ـربـ ـاشی که در اروپا پرونده ی آنها رد شده و در خطر باز پس فرستاده شدن قرار دارند و پذیرش آنها از طریق دولت کانادا در جهت جلوگیری از باز پس فرستاده شدن آنها به ایران، وضعیت دگـ ـربـ ـاشان در ایران (از نقطه نظر حقوقی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی)، وضعیت پـ ـنـ ـاهجویان دگـ ـربـ ـاش ایرانی در کانادا را از جمله موارد مورد مذاکره عنوان کرد. در این جلسه توافق شد که با ادامه ی جلسات سازمان و اداره ی مهاجرت به مسئله ی پناهـ ـجـ ـویان دگـ ـربـ تاش رسیدگی شود. همچنین نام تعدادی از پـ ـنـ ـاهـ ـجویانی که منتظر مصاحبه ی سفارت کانادا هستند و مشکل حاد امنیتی و پزشکی دارند به شخص وزیر ارائه شد تا پرونده ی آنها پیگیری و تسریع شود.
در هفته ی آینده برای شرکت در جلسه ای در پارلمان کانادا دعوت شده ام و به اتاوا سفر خواهم کرد. در حاشیه ی آن جلسه با تعدادی از نمایندگان پارلمان از منطقه های اونتاریو، بریتیش کلمبیا و کبک که از طرح «اقدام مشترک کانادا برای حمایت
پـ ـنـ ـاهـ ـجویان دگـ ـربـ ـاش ایرانی» توسط سازمان دگرباشان ایرانی حمایت کرده اند، ملاقات خواهم کرد. همچنین جلسه ای با دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در کانادا برنامه ریزی شده است که در همان روز برگزار خواهد شد.
از سفارت آلمان هم درخواست ویزا خواهم کرد تا برای رسیدگی به چند پرونده ی سازمان که مدتی طولانی بدون جواب مانده است با چند نماینده ی پارلمان آلمان ملاقات کنم.
باز هم باید گفت که پـ ـنـ ـاهجویی آسان نیست. نه برای شخص پناهجو و نه برای ما.
به امید روزی که دیگر کسی ناچار نشود به دلیل گـ ـرایـ ـش جنسی اش درخواست پناهندگی دهد.
> لینک منبع اینجاست <
پناهجویی آسان نیست.
پناه جوی دگـ ـربـ ـاش کسی است که به دلیل گرایش جـ ـنـ ـسـ ـی اش مورد تبعیض و ظلم قرار گرفته باشد، امنیت او به خطر افتد و چاره ای جز خروج از کشور نداشته باشد. نباید فراموش کرد که به صرف دگـ ـربـ ـاش بودن پناهندگی شامل کسی نمی شود. ایمیل های زیادی از طرف دگـ ـربـ ـاشان دریافت می کنم که می خواهند بدانند چطور باید درخواست پناهندگی دهند. عده ای از آنها دلایل قابل قبولی دارند اما دلایل برخی در تعریف مهاجرت قرار می گیرد نه پناهندگی.
مهاجرت و پـ ـنـ ـاهندگی دو مفهوم جداگانه است هر چند می تواند دلایلی مشابه داشته باشند. مهاجران کسانی هستند که برای شروع یک زندگی جدید تصمیم می گیرند موقعیت جغرافیایی خود را تغییر دهند و در کشورهای دیگری به غیر از زادگاه خود زندگی و یا تجارت کنند. دلایل مهاجرت آنها هم می تواند عدم رضایت از شرایط جامعه و کشورشان، تمایل به سرمایه گذاری در کشورهای دیگر، داشتن امکانات و آزادی های مورد علاقه و ... باشد و معمولا یک روند برنامه ریزی شده و بعضا طولانی مدت را طی می کنند تا به خواسته ی خود برسند و همواره دارای حق انتخاب هستند. اما پـ ـنـ ـاهندگی شرایط متفاوتی دارد و شخص معمولا در مدت زمان کوتاهی ناچار تصمیم می گیرد که از کشور خارج شود.
در طول مسافرت های طولانی و متعددم، ساعت ها پای حرف های پـ ـنـ ـاهجویان نشسته ام و شرایط زندگی
پـ ـنـ ـاهجویی/پـ ـنـ ـاهندگی آنها را شنیده ام. اکثر آنها بر این اعتقاد هستند که مشکلات ایران به جای خود سخت و طاقت فرسا بود اما مشکلاتی که در حال حاضر با آن دست و پنجه نرم می کنند هم ساده تر از آن نیست. تحمل زندگی در شرایط «پا در هوا» و انتظار مزمن آن سخت است. بسیاری از پـ ـنـ ـاهجویان با افسردگی شان دوست و همخو شده اند. مشلات مالی فشار مضاعفی است که آنها را ناچار می کند در شرایطی زندگی کنند که از آن راضی نیستند.
در چند سال گذشته پیگیری مسئله ی پــنــاهـــجــویان به یکی از اولویت های کاری ما تبدیل شده است و خوشبختانه در این مدت توانسته ایم که ارتباطات حرفه ای و موثری را با سازمان ها و یا دولت های مربوط برقرار کنیم. به استناد آماری که در پایان سال دو هزار و هشت تهیه شد تاکنون بیشترین آمار پــنــاهــجــویان دگرباش به ترتیب در سال های 2007، 2008، 2006 و قبل از 2005 بوده است. از کل پــنــاهجــویانی که از سازمان ما درخواست کمک کرده اند 88 درصد هــمـ ـجــنــسگرا، 2 درصد دوجــنــســگــرا و 10 درصد دگــرجــنــســگونه هستند. و از کل پــنــاهــجــویان هــمــجــنسگرا 93 درصد گــی و 7 درصد
لـ ـزبـ ـیـ ـن بوده اند. همچنین از کل پــنــاهــجــویان دگــرجــنســگونه 94 درصد دگــرجــنــســگونگان مرد به زن و 6 درصد دگــرجــنــســگونگان زن به مرد هستند. 41 درصد از کل پــنــاهــجــویانی که سازمان ما پرونده هایشان را دنبال می کند هنوز در انتظار جواب هستند. 26 درصد جواب قبولی خود را دریافت کرده اند و منتظر مرحله اسکان مجدد می باشند. 21 درصد آنها اسکان مجدد یافته اند و درخواست پناهجویی 12 درصد آنها رد شده است.
از نظر پذیرش پــنــاهــنــدگان دگرباش کانادا در مقام اول قرار دارد که عمده ی پرونده های پــنــاهــجــویان از طریق سازمان ملل به آن کشور ارجاع می شود. و پس از آن به ترتیب امریکا، هلند، سوئد، فرانسه، آلمان، سوئیس، فنلاند، استرالیا، نروژ، بلژیک و دانمارک در مرحله های بعدی قرار دارند. شایان ذکر است که کشور انگلستان در حالی که از نظر تعداد پــنــاهــجــویان ایرانی در مقام سوم قرار دارد، از نظر پذیرش آنها در رتبه ی دهم و تعداد پــنــاهــجویانی که در معرض باز پس فرستاده شدن قرار دارند در رتبه ی اول است. همچنین آمارها نشان می دهند که 6 درصد کسانی که از سازمان ما درخواست کمک کرده اند
هــمــجنــســگرا نبوده اند که 90 درصد آنها از طریق هــمــجــنــســگرایان به سازمان معرفی شده اند و 10 درصد باقی مانده از طریق جستجو در اینترنت ارتباط برقرار کرده اند.
بیشترین توجه سازمان دگــربــاشــان ایرانی در ارتباط با روند پــنــاهــجــویی، پیگیری آن تا مرحله ی انتهایی یعنی دریافت اقامت از کشور پناهنده پذیر و ورود به آن کشور است. سازمان های ویژه ای زیر نظر اداره ی مهاجرت کشورها وجود دارند که تمام سرویس های لازم را به صورت خودکار و بدون نیاز به هماهنگی به تازه واردین ارائه می کنند و تجربه و مهارت کافی را هم در این راستا دارند. به دلایل محدودیت های جغرافیایی ارائه ی اینگونه خدمات از طرف سازمان در حد محلی باقی می ماند و قادر به پاسخ گویی پرونده هایش در دیگر کشورها نیست. بنابراین در حال حاضر سازمان برنامه ای برای ارائه ی سرویس های اسکان مجدد به تازه واردین ندارد و تنها با هماهنگی با سازمان های دیگر آنها را در سیستم کمک رسانی دولتی قرار می دهد.
با توجه به آمار قابل توجه پرونده های پــنـ ـاهــجــویی سازمان، نیاز به طراحی و ایجاد سیستم های حرفه ای بیش از پیش حس می شود. تاکنون موفق به برقراری ارتباط و جلب حمایت شده ایم و اکنون زمان آن رسیده است که از آنها بخواهیم در اقداماتی هماهنگ و تدوین شده سهیم شوند.
در هفته ی گذشته با آقای جیسون کنی، وزیر شهروندی، مهاجرت و چندفرهنگی کانادا ملاقات داشتم و در مورد موضوعات مختلفی صحبت و تبادل نظر شد که می توان موضوعات پـ ـنـ ـاهـ ـندگان دگـ ـربـ ـاش در کشورهای ترانزیت و تسریع در اسکان مجدد آنها از طریق سفارت منطقه ای کانادا، حمایت از پـ ـناهـ ـجـ ـویان دگـ ـربـ ـاشی که در اروپا پرونده ی آنها رد شده و در خطر باز پس فرستاده شدن قرار دارند و پذیرش آنها از طریق دولت کانادا در جهت جلوگیری از باز پس فرستاده شدن آنها به ایران، وضعیت دگـ ـربـ ـاشان در ایران (از نقطه نظر حقوقی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی)، وضعیت پـ ـنـ ـاهجویان دگـ ـربـ ـاش ایرانی در کانادا را از جمله موارد مورد مذاکره عنوان کرد. در این جلسه توافق شد که با ادامه ی جلسات سازمان و اداره ی مهاجرت به مسئله ی پناهـ ـجـ ـویان دگـ ـربـ تاش رسیدگی شود. همچنین نام تعدادی از پـ ـنـ ـاهـ ـجویانی که منتظر مصاحبه ی سفارت کانادا هستند و مشکل حاد امنیتی و پزشکی دارند به شخص وزیر ارائه شد تا پرونده ی آنها پیگیری و تسریع شود.
در هفته ی آینده برای شرکت در جلسه ای در پارلمان کانادا دعوت شده ام و به اتاوا سفر خواهم کرد. در حاشیه ی آن جلسه با تعدادی از نمایندگان پارلمان از منطقه های اونتاریو، بریتیش کلمبیا و کبک که از طرح «اقدام مشترک کانادا برای حمایت
پـ ـنـ ـاهـ ـجویان دگـ ـربـ ـاش ایرانی» توسط سازمان دگرباشان ایرانی حمایت کرده اند، ملاقات خواهم کرد. همچنین جلسه ای با دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در کانادا برنامه ریزی شده است که در همان روز برگزار خواهد شد.
از سفارت آلمان هم درخواست ویزا خواهم کرد تا برای رسیدگی به چند پرونده ی سازمان که مدتی طولانی بدون جواب مانده است با چند نماینده ی پارلمان آلمان ملاقات کنم.
باز هم باید گفت که پـ ـنـ ـاهجویی آسان نیست. نه برای شخص پناهجو و نه برای ما.
به امید روزی که دیگر کسی ناچار نشود به دلیل گـ ـرایـ ـش جنسی اش درخواست پناهندگی دهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
با سلام و سپاس از اینکه وبلاگ من را برای دیدن انتخاب کرده اید.در اینجا می توانید کامنت خود را بگذارید.لطفا از نوشتن کلمه های بد و یا کلمه هایی که باعث فـ ـیـ ـلـ ـتـ ـر شدن می گردند خودداری کرده و در پایان متن کامنت نام،آدرس میل،آدرس وبلاگ و یا سایت خود را بنویسید تا تماس با شما ممکن باشد.